Είναι μια εμπειρία που δε θα την ξεχάσω ποτέ. Πριν κανένα χρόνο, πήγαινα στο σούπερ μάρκετ στην παλιά μου γειτονιά, τη Νέα Σμύρνη, και στην Αγίας Σοφίας έσκαβαν για το φυσικό αέριο. Σε ένα σημείο, λοιπόν, είδα πολύ κόσμο μαζεμένο να κοιτάζει κάτι.
Πλησιάζω κι εγώ και αυτό που βλέπω ξεπερνάει κάθε φαντασία!!! Εκεί που έσκαβαν, σε πολύ μικρό βάθος, "χτύπησαν" κάτι και σταμάτησαν. Κι επειδή αυτό το κάτι έμοιαζε με αρχαίο φώναξαν και την αρχαιολογική εταιρεία.
Αυτό που βρήκαν ήταν ένας κανονικότατος τάφος μικρού κοριτσιού. Τη στιγμή που έφτασα εγώ, οι αρχαιολόγοι είχαν ήδη έρθει, είχαν καταφέρει να αφαιρέσουν το καπάκι του τάφου, είχαν μπει μέσα και πολύ προσεχτικά με διάφορα μικροσκοπικά εργαλεία, προσπαθούσαν να αφαιρέσουν το χώμα από το εσωτερικό του τάφου. Και σιγά - σιγά άρχισε να αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια μας ένας άθικτος σκελετός.
Ήταν μεσημέρι και τρέχω να πάρω τα παιδιά από το σχολείο. Επιστρέφουμε στο σημείο και καθόμαστε και χαζεύουμε με τις ώρες. Η μία αρχαιολόγος ήταν και αρκετά ομιλητική. Μας έλεγε τις πρώτες εκτιμήσεις της. Ότι πρόκειται για τουλάχιστον 2.500 ετών εύρημα, ότι ο σκελετός είναι παιδιού και διάφορα άλλα. Κάποια στιγμή βρήκαν και ένα καθρεφτάκι, τα κτερίσματα που μαθαίναμε στην ιστορία. Οπότε βεβαιωθήκαμε ότι επρόκειτο για κοριτσάκι.
Δύσκολο να περιγράψω τα αισθήματά μου εκείνη την ώρα. Πέρα από τα αισθήματα, όμως, μου έκανε μεγάλη εντύπωση η "ευλάβεια" με την οποία οι αρχαιολόγοι έφερναν στο φως ένα προς ένα κάθε κοκαλάκι του σκελετού.
Έβγαλα κι εγώ μια - δυο φωτογραφίες, πάνω από κεφάλια. Αυτές
εδώ όμως είναι πολύ καλύτερες