[justin]

SOS

Ένα και μόνο εικονίδιο στο desktop '' ; ''
Στο απέραντο γαλάζιο του, η κόκκινη μέδουσα.
Ύπουλη, λίγο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Τα δολοφονικά της σημάδια ανεξίτηλα.

Χαμογελάει ο καυτός Αυγερινός.
Μια αγκαλιά κι’ ένα φιλί στην Αφροδίτη, τη Γήινη.
Απίστευτη ομορφιά.
Σμιλεύματα από το χέρι του θεού.

Ήλιος. Η ζωή.
Θαλασσινές πηγές, της Ατλαντίδας το χαμόγελο.
Ανάδεμα στο χρυσάφι του γιαλού.
Ηδονικά γλυκοχαράματα.
Λιγοθυμάει το φως στη σάρκα του ονείρου.
Χαϊδεύουν τα μάτια τ’ αειπάρθενο λευκό κορμί.

Μέσα στα σύμπαντα του νου, ξεχωρίζει η αγάπη;
Ρίμες ψυχής, εωθινά γλυκαηδονιού τραγούδια δροσοβόλα.
Ασίγαστη του πελάγου η ορμή.
Καταδύσεις. Έλλειψη βαρύτητας, συναίσθημα άγνωστο.

Τα γυάλινα φτερά θρυμματίζονται.
Άγνωστος δεσμός. Άγνωστες λέξεις.
Αγνότητα, περιέργεια, συμπόνια, μίσος, χλευασμός,
υποκρισία, αδιαφορία, ελεημοσύνη, αγάπη.

Μουντή στ’ αχνόφεγγο η ομίχλη, σ’ ένα ολόγραμμα φτηνό.
Ακοίμητο καρτέρι για τ’ ανάβλεμμα τ’ αποσπερίτη.
Άπειρες πύρινες μορφές.
Δροσουλίτες στην καυτή την άμμο της ερήμου.
Φριχτή οιμωγή στα τείχη της Ιεριχούς.
Ο ίδιος δρόμος δίχως σημάδια.
Η Αφροδίτη χωρίς μαγνάδι στην παγωμένη νύχτα.
Χείλη αφίλητα.

Χρόνος άχρονος…