Αρρυθμίες!!!
Πολυλογού μου, κατεργάρα, ψεύτρα,
μου λες πως είσαι ακόμα πέτρα,
κουράστηκες όμως στ’ αλήθεια,
απ’ της ζωής τα παραμύθια.
Σε πρίμα βίστα παίζεις κοντυλιές,
στα έμμετρα γραφήματα αναστολές.
Χείμαρρος έγινε η νεροσυρμή,
μα εσύ κερνάς με την παλιά σου τη δραχμή.
Ξέρω ποτέ, πως τον καπνό σου
δε θ’ αλλάξεις,
θέλεις κι’ εδά, στις εσχατιές των μύθων
να πετάξεις,
να παίξεις με τις πήλινες τις μπίλιες,
όπως τα παλιά,
με των «ανέμων τ’ άναρχα φιλιά»
Με τόσες όμως αρρυθμίες,
πως θες να παίξεις μ’ αλχημείες,
το σήμερα δεν είναι χθες,
πως το μπορείς, ψέματα λες!!!
Yiannis H.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
|