Αρχική Δημοσίευση από Xenios
Πόση αλήθεια αντέχουν οι άνθρωποι;
|
Αν οι άνθρωποι δεχθούν τη μία, τη σούπερ, την αδιαπραγμάτευτη αλήθεια, ότι δηλαδή θα πεθάνουν αργά ή γρήγορα, τότε αυτομάτως θα πάψουν να επενδύουν σε αξίες, αρχές κτλ. Άρα, στο σημείο αυτό, η πλατωνική πρόταση αυτοαναιρείται, γιατί η αποδοχή της θνητότητας κάνει τον άνθρωπο μια απλή μηχανή επιβίωσης.
Έρχεται όμως μετά η ίδια αυτή πρόταση/θεωρία να μας πει ότι το ανθρώπινο μυαλό σκέπτεται ελπιδοφόρα και θεωρώντας ότι μπορεί να υπάρχει κάτι μετά Θάνατον, βάζει το σώμα να πράττει διάφορα όσο ζει. Ο άνθρωπος δρα πολιτισμένα και με υψηλό φρόνημα (εν αντιθέσει με τα υπόλοιπα ζώα) κι αυτό είναι ένα ρίσκο που παίρνει, αφού δε γνωρίζει αν αυτή η δράση θα τον ωφελήσει τελικά.
Κατά τα άλλα, ποια μεγάλη αλήθεια να δεχθεί ο άνθρωπος; Εδώ δε δέχεται τις μικρές μικρές αλήθειες της μικρής μικρής ζωής του... κι εδώ αρχίζει ο πετροπόλεμος: βάλλεται όποιος έχει τη γενναιότητα να πονέσει από τη γνώση. Την όποια.
Και τι είναι αληθινό στο κάτω-κάτω; Ό,τι υπάρχει. Και τι υπάρχει; Ό,τι γίνεται αντιληπτό. Και τι γίνεται αντιληπτό; Τι; Εδώ αρχίζει το multiple choice.