Της ράμπας σβήνουν οι πυρσοί!
Σβήνουν οι λύχνοι της απαντοχής,
άδειο το θέατρο τσ’ αγάπης,
τα έμμετρα τα λόγια λένε τέλος εποχής,
είναι ο καιρός περίεργος, όνειρα αυταπάτης.
Βασίλεψε στο πάλκο η πνοή μιας ιστορίας,
πέρασε θάλασσες κι’ απόκρημνες πλαγιές,
νανούρισε το βλέμμα μιας αλληγορίας,
χαμόγελα ζωγράφισε, στο σήμερα στο χθες.
Της ράμπας σβήνουν οι πυρσοί και ας νυχτώνει,
κι’ είναι χειμώνας στα σαλόνια του ρεφρέν,
το τελευταίο το κουπλέ μου ερημώνει,
γεια σου της έμπνευσης μου,(πιτσιρίκο) My Friend.
Yiannis H.
7/5/2018
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
|